Τώρα ή ποτέ

Και είναι η στιγμή που έφτασες στα όριά σου και καλείσαι να αποφασίσεις.

Μα αυτή τη φορά δεν θα αποφασίσεις βάσει λογικής και ζυγίσματος των υπέρ και των κατά, αλλά μόνο με την ψυχή σου, το ένστικτό σου και τον κρυμμένο εαυτό σου.

Ακούς συνέχεια μια φωνή να σου λέει «τώρα ή ποτέ». Το φωνάζει κάθε μέρα, όλη μέρα. Θαρρείς ακόμα και όταν κοιμάσαι κι έτσι ξυπνάς τρομαγμένος, προσποιούμενος ότι είδες εφιάλτη.

Μα δεν είδες.

Κάθε άλλο.

Είδες επιτέλους την αλήθεια.

Είδες με τα μάτια της ψυχής και όχι της υποτιθέμενης λογικής.

Είδες ότι ο άνθρωπος που είναι δίπλα σου είναι ένας ξένος. Βαρέθηκες πια να συγχωρείς, βαρέθηκες να συμβιβάζεσαι με τα μέτρια, να κάνεις τον καραγκιόζη και να προσποιείσαι ότι είσαι εσύ ο περίεργος. Κουράστηκες να ακούς ότι «όλα είναι στο μυαλό σου» και ότι «προκαλείς πρόβλημα χωρίς να υπάρχει».

Είδες ότι οι φίλοι που τόσο εκτιμούσες και αγαπούσες ήταν μια τεράστια καλογυαλισμένη φούσκα, που στην πρώτη ευκαιρία έσκασε και δεν άφησε κανένα ίχνος. Δεν έμεινε τίποτα. Ούτε εκτίμηση, ούτε νοσταλγία, μα ούτε και αναμνήσεις.

Είδες ότι η δουλειά που ήσουν τόσα χρόνια και οι ώρες που έφαγες πάνω από έγγραφα, σχέδια και αριθμούς ήταν όλα τόσο μάταια. Κατάλαβες ότι τα πτυχία σου, τους κόπους σου και το φιλότιμό σου κάποιοι τα εκμεταλλεύτηκαν για να πλουτίσουν. Εσύ όμως δυστυχώς όχι.

Και τώρα που είδες όλα αυτά, σου στέρεψαν τα ελαφρυντικά.

Δεν υπάρχει πλέον κανένα σενάριο ικανό να κρατήσει ζωντανές στο μυαλό σου αυτές τις σχέσεις. 
Κι εκεί ακριβώς ακούς τη φωνή : τώρα ή ποτέ.

Ή τώρα ή ποτέ θα χωρίσεις. Αν δεν το κάνεις, θα μείνεις καταδικασμένος σε έναν εαυτό που δεν σ΄αρέσει. Θα αγκαλιάσεις τη μιζέρια μιας κενής κατάστασης, θα βαφτίσεις τον εαυτό σου ευχαριστημένο και θα αλλάζεις μέρα με τη μέρα προς το χειρότερο.

Ή τώρα ή ποτέ θα ξεκόψεις από σάπιες φιλίες. Γιατί αν δεν τις σταματήσεις θα σαπίσεις κι εσύ μαζί τους. Θα γίνεις ένα με τη μάζα, μια μάζα που πάντα απεχθανόσουν.

Ή τώρα ή ποτέ θα παραιτηθείς από μια δουλειά που σε τρώει σαν το σαράκι. Σε γερνάει, σε καταστρέφει, σε αλλάζει. Σε κάνει ψυχρό, κουρασμένο, αδικημένο, και τελικά φτωχό και όχι πλούσιο όπως ονειρευόσουν.

Ή τώρα ή ποτέ.

Και τελικά το κάνεις. Φεύγεις.

Φεύγεις τόσο μακριά που δεν μπορεί να σε βρει κανείς. Βυθίζεσαι στα μοναχικά μονοπάτια της ύπαρξής σου και μένεις εσύ και ο εαυτός σου. Τον γνωρίζεις πάλι από την αρχή. Βλέπεις ότι τελικά δεν είσαι αυτό που νόμιζαν οι άλλοι, αλλά αυτό που πιστεύεις εσύ.

Και κάπως έτσι ο καιρός περνά και γίνεσαι ένας άλλος. Ένα χαρούμενος άλλος. Καμιά φορά αμφιβάλλεις ότι θα τα καταφέρεις, όμως να ‘σαι!

Είσαι εδώ και είσαι στην καλύτερη εκδοχή σου.

Δεν σου καίγεται καρφί τι κάνουν όλοι αυτοί που πυροδότησαν τη φράση «τώρα ή ποτέ». Δεν σου καίγεται καρφί αν σε σκέφτονται, αν κατάλαβαν την αξία σου ή αν τους έλειψες. Αντιθέτως εύχεσαι να μην σε σκέφτονται καθόλου και να παραμείνουν μακριά σου.

Τώρα πια άλλωστε, δεν έχεις χρόνο να κάνεις δεύτερες σκέψεις ούτε να είσαι στη δεύτερη θέση. Βρίσκεσαι στο επίκεντρο της πραγματικότητας όπως ακριβώς φαντάστηκες, παρέα με ανθρώπους και καταστάσεις που σε καλύπτουν ολοκληρωτικά.

Και είσαι τόσο περήφανος που κάποτε, όταν στριφογύριζε στο μυαλό σου η ερώτηση «τώρα ή ποτέ», βροντοφώναξες ΤΩΡΑ!